ABD’de yapılan araştırmalara göre insanların ihtiyaçlarından fazla yemek yeme sebebinin, yüzde 75 oranında duygusal olduğu ortaya çıkmıştır. Türk Kültüründe de durum çok farklı değildir. Kutlama yemeği, veda yemeği, hayırlı olsun yemeği, iş yemeği vb. gibi her duygusal olay yemekle eşleştirilmez mi? Durum bu olunca o yemekler de alınan fazla kilolar da hayatlarımızın için de hatırı sayılır bir yer edinir. Zamanla kişisel olarak da alışkanlığınız haline gelen bu durum sizin duygu değişimlerinizde de kullandığınız tek çözüm olduğunda ilk anda ‘rahatlama’ sağladığını düşündüğünüz ‘yemekler’ aynı zamanda en büyük ‘düşmanınız’ da olmaya başlar.
Duygusal mı yoksa fiziksel açlık durumlarında mı yemek yediğinizi nasıl anlarsınız?

Bugünlerde nerede olsak masadaki, yan masa hatta bulunduğumuz ortamdaki her topluluktaki konu aynı; ‘kolay zayıflama yöntemleri, hangi yöntem doğru, hangisi daha hızlı kilo kaybettirir? Aslında konunun bu olması da gayet normal çünkü yaza girerken hedef kiloya ulaşılamadı ise, bir de üstüne yaz tatilinde, Kurban Bayramı’nda eklenen kilolar geldiyse hissettiğiniz sıkıntı katlandı demektir. Sakın üzülmeyin her şeyin bir çaresi var. Peki ne yapmalıyız? Nereden başlamalıyız? Hangi yöntemi kullanmalıyız?

Hep su hayattır denilir fakat ya içmeyi unutur ya da içmeyi sevmeyiz. Suyun yararlı olup olmadığının ya da ne kadarının yararlı olduğu polemiklerinin dışında kalarak nasıl daha fazla su tüketmeyi başarabiliriz? Nasıl zorlanmadan su içmeyi alışkanlık haline getirebiliriz?

Bugünkü yazım başlamak üzerine…
Neye başlamayı ve başarmayı çok istiyorsunuz? Sağlıklı beslenme? Spor? Kariyer için adım atmak? İngilizce öğrenmek? vb. hangisi? Her gün gününüzün yarısını başlamayı istediğiniz bu şeyleri konuşarak mı geçiriyorsunuz? ve yine neye başlamak istediğiniz halde bir türlü başlayamıyorsunuz?